Pudełko Czterech

Recenzja dodatku “Mörk Borg: Ikhon”

Autor: Jaxa

“Mörk Borg” to niezwykły system. To mieszanka prześmiewczej konwencji, morderczej mechaniki i arcyciekawego stylu artystycznego. W mistrzowski sposób balansuje na granicy krindżu, obrzydliwości i czarnego humoru, nie tracąc jednocześnie grywalności i pewnej mechanicznej schludności. To, co ją jednak wyróżnia najbardziej to szata graficzna i pomysłowość wizualna, która sprawia, że każdy kolejny dodatek to artpunkowe cudeńko.
Niedawno w mojej kolekcji wylądował nowy dodatek to tej przedziwnej gry i to właśnie o nim, czyli o “Mörk Borg: Ikhon”, chciałbym wam dziś opowiedzieć.

Jeżeli ciekawi was “Mörk Borg”, zapraszam serdecznie do lektury recenzji podręcznika podstawowego do tej gry oraz materiałów poświęconych dodatkom “Mörk Borg: Heretic” i “Mörk Borg: Feretory”, a także do tekstu poświęconego cyberpunkowemu bratu “Mörk Borga”, czyli systemowi “Cy_Borg”.

Wesprzyj nas

“Mörk Borg” to apokaliptyczne dark fantasy z dużą dawką gore, stylizowane na estetykę utworów skandynawskiego death metalu. To gra o prostej mechanice, bardzo mocno inspirowanej nurtem OSR. Określeniami kluczowymi do jej zrozumienia są “turpizm” i “szok estetyczny”. Epatujący brzydotą świat i warstwa wizualna podręcznika splata się w przewrotnie kunsztowną całość, której cóż… nie można odmówić określenia “sztuka”.

Dyskusja na temat tego, czy RPG to sztuka wraca jak zły szeląg co jakiś czas do fandomu i wywołuje burzliwe dyskusje, nigdy praktycznie nie kończąc się sensownymi konkluzjami.
Osobiście uważam podręcznik do “Mörk Borga” za prawdziwą sztukę (mimo że obecna w nim turpistyczna estetyka to zdecydowanie nie moja bajka), choć nie taką, jaką promują apologeci “artystycznych RPG”.

Wracając jednak do meritum. “Ikhon” to niewielki dodatek do gry “Mörk Borg”, w którym znajdziemy opis wykonanych ze skóry i drewna artefaktów, pozwalających bohaterom przyzwać moc czterech ludowych bożków: The Bilkherd, The Becklure, The Old Dead i The Silkfiend. Odprawiając odpowiedni rytuał, zyskujemy dar jednej z potęg, który może okazać się przekleństwem lub błogosławieństwem celebransa i jego towarzyszy. Efekt naszych starań jest oczywiście (jak wiele rzeczy w “Mörk Borg”) generowany losowo, zgodnie z zasadą “im więcej tym lepiej”. Gracze mogą wpłynąć na rzut poprzez składanie ofiar (koniecznie dobrowolnych) lub poświęcanie istotnych części ciała.
Efekty są różnorakie, choć praktyczne zawsze turpistyczne i powiązane z naturą wzywanego bóstwa. W wypadku The Bilkherd tematem są demoniczne owce, The Becklure to woda i ryby, The Old Dead śmierć i życie, a The Silkfiend – pająki, sieci oraz kokony.

Wizualnie “Mörk Borg: Ikhon” to niewielkie kartonowe pudełeczko o rozmiarze 155x110mm (w takich chwilach budzi się moje techniczne wykształcenie, wybaczcie) zawierające czery broszury o czarnych okładkach. Każda z nich poświęcona jest jednej z potęg i w każdej obok opisu kolejnych darów znajduje się świetnie wpasowana w klimat grafika przygotowana przez Samuela Arayę. Całość jest połączeniem podręcznika z kolekcją grafik, bardzo zgrabnie scalającym oba media w nierozerwalną całość.

“Mörk Borg: Ikhon” to dość ciekawa pozycja na rynku gier fabularnych. To bardziej kunsztownie przygotowany album grafik Samuela Arayi niż RPGowy podręcznik. Warstwa “gry” jest ciekawa i świetnie wpasowuje się w stylistykę dark fantasy oraz, co istotne, doskonale nadaje się do przenoszenia samych Ikhon i dawanych przez nie błogosławieństw i przekleństw do innych mrocznych settingów. Można ją jednak zmieścić na jednej stronie A4. Generalnie więc dla jednych będzie to przerost formy nad treścią, a dla innych ciekawy artystyczny eksperyment. Jeżeli jesteście fanami artpunku i samego “Mörk Borga”, to “Ikhon” powinno wam się spodobać i dobrze wpasować się w kolekcję związaną z tym heavy metalowym RPGiem.